"พระรอด" ที่นับได้ว่าเป็นองค์สำคัญในชุดเบญจภาคี คือ "พระรอด พิมพ์ใหญ่" ซึ่งมีพุทธลักษณะและ
พุทธศิลปะที่งดงาม และนับเป็นพิมพ์ที่มีการทำเทียมสูงสุด มีหลักการพิจารณาในเบื้องต้น ดังนี้
- แยก "กลุ่มโพธิ์" ให้ได้ 6 กลุ่ม โดยจะมีก้านโพธิ์กั้น
- ผนังซ้ายมือขององค์พระ จะมี "เส้นพิมพ์แตก" ลากจากพระกรรณยาวลงมาถึงโพธิ์ข้างหัวไหล่
- ปลายพระกรรณ เป็น "ขอเบ็ด"
- สะดือเป็นหลุมคล้าย "เบ้าขนมครก"
- มี "เส้นน้ำตก" ลากผ่านหน้าตักจนถึงชั้นฐาน
- มี "ฐาน" 4 ชั้น
- หัวแม่มือขวา กางอ้าปลายตัด
- ใบโพธิ์กลางชุดที่ 2 เป็น "โพธิ์ติ่ง"
- ใบโพธิ์จะตั้งเป็นสันนูนขึ้นมา คล้ายทรงพีระมิด
- เนื้อองค์พระจะละเอียดมาก ด้านหลังเป็นรอยคล้ายลายนิ้วมือ
- ก้นมีสองชนิด คือ ก้นเรียบและก้นแมลงสาบ (ก้นพับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น